ROMANYA, BUNA ZİVA!

Bu yazıyı okuyan kişi buna ziva J

Yazıma kendimi tanıtarak başlamak istiyorum. Ben Gamze EROL, Gümüşhane Üniversitesi İlahiyat Fakültesi son sınıf öğrencisiyim. Çeşitli gönüllülük faaliyetlerinde gönüllü olarak yer aldım ve bana insanlık adına gerçekten bir şeyler kattığına inanıyorum. Romanya’ya da bu sebepten geldim. Size ilk aydaki düşüncelerimi, deneyimlerimi, derslerimi anlatmaya çalışacağım.

İlk olarak Türkiye’den gelirken yaşamış olduğumuz yolculuktan bahsetmek istiyorum. İstanbul’dan otobüs ile yolculuğumuz Adrian’ın şoförlüğüyle başladı. Yolculuk eğlenceliydi, arkadaşlarla çok çabuk kaynaştık ve oyunlar bile oynadık. Yolculuğun en kötü yönü Bulgaristan’daki yollar ve virajlardı. O yollar sonrasında sağ salim ulaştığımıza çok sevinmiştikJ

Romanya’ya alışma sürecimiz çok zaman almadı. Kaldığımız yerde iki tane ınternship öğrecisi vardı ve bize Bükreş’e dair birçok bilmemiz gereken bilgileri aktardılar. Sanırım onlar bizim şansımızdıJ

 İlk haftamızda çok etkinlik yapmadık adapte sürecimiz vardı ve ikinci hafta başında etkinliklere başladık. Etkinliklerimiz fazlasıyla eğlenceli geçiyordu. Etkinliklerden birisi her hafta ofis toplantıları bu toplantıda haftalık yapılacaklar konuşuluyordu. Her hafta Ciorogarla’da bulunan öğrencilerle buluşuluyordu ve dil açısından yararlı bir etkinlik oluyordu. Rumence dersleri, İngilizce dersleri, turistik yer gezileri ve bize verilmiş bol bol zaman.

Gezmiş olduğumuz turistik yerlerden en çok Samurcaşeşti Ciorogarla Monastery idi bunun nedeni ise rahibenin bize manastır ile ilgili verdiği bilgilerdi. İkinci olarak ise Dimitrie Gusti National Village Museumdu Romanya’nın köy evi mimarisi anlayışını yansıtan çok güzel bir müzeydi. Daha bir çok etkinlik var ama en çok bana hitap eden iki etkinliği buraya yazmak istedim . ilk ayım bu şekilde bitti ikinci ayımda beni nelerle karşılaşacağımı dört gözle bekliyor olacağım. Bir sonraki yazıya kadar görüşmek üzere!