EVS projesini arkadaşımdan duyduğumda o kadar
heyecanlanmıştım ki benim için gerçekleşmesi
hayaldi ve ilk kez yurt dışına çıkabilme fırsatı doğmuştu. Hayalim gerçek oldu ve şimdi Romanya Bükreş
Ciorogarla`dayım.
İlk haftalar biraz zorlu,
alışmaya çalışarak ve Türkiye ile kıyaslayarak geçti. Hatta daha önce
evs yapan arkadaşıma " şimdi seninle konuşmayalım buraya alışınca
konuşuruz. “ diyerek ona biraz çocukluk yaptım. Sonrasında tabi durumlar
değişti , arkadaşım ile farklı zamanlarda aynı şehri gezmek çok özel ve farklı bir deneyim oldu. Her şey için
teşekkür ederim Kübracım . Alışma
evresinin uzun sürmesinden korkmuştum neyse ki 1 hafta sürdü. Diğer haftaların
nasıl geçtiğini anlamadım ve buraya geleli 1,5 ay oldu.
Hayatımda hiç yapamam dediğim mesleği öğretmenliği aynı
dili konuşamadığım öğrencilerle deneyimlemek muhteşem bir duyguydu. Okul
günlerimiz öğrencilere Türkçe kelimeler öğreterek ,onlardan Romence kelimeler
öğrenerek ve hocalar bize Romanya kültürünü ve geleneklerini anlatarak
eğlenceli bir şekilde geçiyor. Sanırım hayatta en güzel ve anlamlı şey paylaşmak ve sürekli etkileşim
halinde bulunmak yani gönüllü olmak.
