Türkiye'ye Dönüş Yolculuğu ve Unutulmaz Romanya Anıları

Merhaba ben Rukiye Şahin. Romanya’da geçen son ayımı size dolu dolu anlatmak istiyorum. Bu üç ay nasıl geçti anlamadım bile hem dolu dolu hem de göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş gibi. Artık okul etkinliklerimiz neredeyse bitti genellikle vaktimizi gezmeye son anlarımızı yaşamaya ayırıyoruz. Bükreş'te gidilmesi gereken bir diğer yer olan Köy Müzesine gittik bu hafta fazlasıyla büyük olan yerde bahar gelmiş gibiydi. Bu aralar çok fazla Türk ile karşılaşıyorduk. Burada da proje için Türkiye’den gelmiş öğretmenler ile karşılaştık. Köy müzesinde geçmişten kalma Moldova’dan bile getirilmiş eserler vardı. Güzel bir gün geçirdik. Daha sonraki günlerde hep birlikte Sinea ve Braşov’a gittik galiba Romanya da görüp görülebilecek en güzel yer Peleş Kalesi'ydi. İçi o kadar güzel dizayn edilmiş ve dolu dolu eserler vardı. Çok güzel göz dolduruyordu. Sinea küçük bir yer ve fazlasıyla soğuktu. Genellikle kayak için buraya geldiklerini söylediler. O gün Sinea ve Braşov arasında bir otelde kaldık ve diğer gün Bran Kalesi'ne gittik. Hayal kırıklığı olan bir kaleydi diyebilirim. O kadar çok övülüp öne çıkmasına rağmen ben abartılacak bir yanını göremedim belki Peleş Kalesi'nden sonra gözümüze küçük geldi. O gün Braşov’u da gezdikten sonra akşam Bükreş’e döndük. 

Artık neredeyse bireysel gezilerimiz başlamıştı okul etkinlikleri bitti ve okul müdürü tarafından belgelerimizi almıştık izinlerimizi kullanmaya başladık. Ben ve arkadaşım bu izin günlerinde ek olarak Cluj’a gittik. Romanya’da aklımın kaldığı yer olabilir. 10 saatlik tren yolculuğu sonrası Cluj’a vardık. Havanın güzel olması öğrenci şehri olması bunların artı yanıydı. Büyük ve tarihi yerlerinin çok olması ve hepsinin birbirine yakın olması da ayrıca güzeldi. Fazlasıyla kalabalık bir şehirdi geçirdiğim güzel günlerdendi çünkü şehri alt üst ettik. Diğer gün ise gidilmesi gereken yerlerden biri olan Salina Mağarası'na gittik Cluj'a biraz uzak olan mağara güzel ve görülmesi  gereken yerlerden biri. Oldukça soğuk olan mağara fazlasıyla derin yükseklik korkusu olan insan için biraz tehlikeli. Cluj da da güzel vakit geçirdikten sonra tekrar Bükreş’e döndük. Dolu dolu geçen  Romanya’yı nasıl anlatabilirim ki; Geleneksel sevgili günü kutlaması, erkekler günü kutlaması, baharın gelişini kutlamaları eğlenceyi çok sevdikleri her günü kutladıklarından belli. Sömürge altında kalmış olan bir devlet olarak kendi özlerini de devam ettirmekteler.

Benim için çok farklı ve eşsiz bir deneyim olan Romanya dönüş maceramız da bir o kadar farklı oldu. Vizelerimizin erken bitmesinden dolayı vize uzatması yaptık 30 gün daha ama Bulgaristan sınır kapısına geldiğimiz zaman Bulgaristan vizeyi kabul etmedi ve bizi almadı. Vizelerimiz uçakta geçerli olduğunu söyledi. Sınır kapısından tekrar yurda geri dönüş yaptık. Ve diğer gün Türkiye’ye uçak ile geldik. Unutulmaz dolu dolu anılarla ülkeye geri dönmüş olduk. 

Romanya'da Son Ayım

Merhaba ben Rukiye Şahin. Romanya’da geçen son ayımı size dolu dolu anlatmak istiyorum. Bu üç ay nasıl geçti anlamadım bile hem dolu dolu hem de göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş gibi. Artık okul etkinliklerimiz neredeyse bitti genellikle vaktimizi gezmeye son anlarımızı yaşamaya ayırıyoruz. Bükreşte gidilmesi gereken bir diğer yer olan Köy Müzesine gittik bu hafta fazlasıyla büyük olan yerde bahar gelmiş gibiydi. Bu aralar çok fazla Türk ile karşılaşıyorduk. Burada da proje için Türkiye’den gelmiş öğretmenler ile karşılaştık. Köy müzesinde geçmişten kalma Moldova’dan bile getirilmiş eserler vardı. Güzel bir gün geçirdik. Daha sonraki günlerde hep birlikte Sinea ve Braşov’a gittik galiba Romanya da görüp görülebilecek en güzel yer Peleş Kalesiydi. İçi o kadar güzel dizayn edilmiş ve dolu dolu eserler vardı. Çok güzel göz dolduruyordu. 

Sinea küçük bir yer ve fazlasıyla soğuktu. Genellikle kayak için buraya geldiklerini söylediler. O gün Sinea ve Braşov arasında bir otelde kaldık ve diğer gün Bran Kalesine gittik. Hayal kırıklığı olan bir kaleydi diyebilirim. O kadar çok övülüp öne çıkmasına rağmen ben abartılacak bir yanını göremedim belki Peleş kalesinden sonra gözümüze küçük geldi. O gün Braşov’u da gezdikten sonra akşam Bükreş’e döndük. Artık neredeyse bireysel gezilerimiz başlamıştı okul etkinlikleri bitti ve okul müdürü tarafından belgelerimizi almıştık izinlerimizi kullanmaya başladık. Ben ve arkadaşım bu izin günlerinde ek olarak Cluj’a gittik. Romanya’da aklımın kaldığı yer olabilir. 10 saatlik tren yolculuğu sonrası Cluj’a vardık. Havanın güzel olması öğrenci şehri olması bunların artı yanıydı. Büyük ve tarihi yerlerinin çok olması ve hepsinin birbirine yakın olması da ayrıca güzeldi. Fazlasıyla kalabalık bir şehirdi geçirdiğim güzel günlerdendi çünkü şehiri alt üst ettik. Diğer gün ise gidilmesi gereken yerlerden biri olan Salina Mağrasına gittik Cluja biraz uzak olan mağra güzel ve görülmesi  gereken yerlerden biri. Oldukça soğuk olan mağra fazlasıyla derin yükseklik korkusu olan insan için biraz tehlikeli. Cluj da da güzel vakit geçirdikten sonra tekrar Bükreş’e döndük.

Dolu dolu geçen  Romanya’yı nasıl anlatabilirim ki; Geleneksel sevgili günü kutlaması, erkekler günü kutlaması, baharın gelişini kutlamaları eğlenceyi çok sevdikleri her günü kutladıklarından belli. Sömürge altında kalmış olan bir devlet olarak kendi özlerini de devam ettirmekteler.

Benim için çok farklı ve eşsiz bir deneyim olan Romanya dönüş maceramız da bir o kadar farklı oldu. Vizelerimizin erken bitmesinden dolayı vize uzatması yaptık 30 gün daha ama Bulgaristan sınır kapısına geldiğimiz zaman Blgaristan vizeyi kabul etmedi ve bizi almadı. Vizelerimiz uçakta geçerli olduğunu söyledi. Sınır kapısından tekrar yurda geri dönüş yaptık. Ve diğer gün Türkiye’ye uçak ile geldik. Unutulmaz dolu dolu anılarla ülkeye geri dönmüş olduk. 

Romanya'da Dolu Dolu Geçen 2. Ayım!

Merhaba ben Rukiye Şahin. Romanya’da  geçen 2. ayımı sizlere anlatacağım. Artık tamamen Romanya’ya alıştık. Proje arkadaşlarımız ile birbirimize alıştık. Zamanımız daha güzel ve verimli geçirmeye çalışıyoruz ama buna soğuk hava engel oluyor. Okuldaki öğrenciler ile düzenli olarak etkinlik yapıyoruz onlarla eğlenceli zamanlar geçiyor böylelikle. 

Hafta sonu tatilimizde ise burda genellikle türklerin yaşadığı kesim olan Costanta’ya gittik. Uzun bir süre sonra deniz görmek iyi geldi. Denildiği gibi genellikle türklerin yaşadığı ve cami olan şehirlerden biriydi. Küçük olmasına rağmen güzel ve tarihi olan bir yerdi galiba en sevdiğim yer burası oldu diyebilirim şimdiye kadar gittiğim yerlerden.  Tabi ki yazın daha güzel ve kalabalık olan şehirde şuan en önemli simgesi olan kumarhanesi 2024 yılına kadar restore edilmek için tamamen kapatılmıştı. Diğer bir güzel yeri olan lunaparkı da hava şartları nedeniyle kapalıydı. Kesinlikle Köstence’ye yazın gidilmeli tadını o zaman çıkartılacağı aşikardı. Tekrardan Cioragarla’ya döndüğümüzde etkinlikler devam ediyordu. Bükreşte de gezmeye devam ediyırduk. Galiba sayısız göl var diyebilirim. Her tarihi anıtın çevresinde park parkın içinde ise bir tane göl var. Doğa ile iç içe olmak isteyenler için gayet güzel ve temiz alanlar var. Bir gün sabah kahvaltısını yapmak için hem de büyük parklarından birini görmek için ayırdık. İnsanları bu parkları nasıl bu kadar temiz tutuyor diye sürekli kendime sordum. Asıl bir diğer sorum neden bu kadar kalabalık değil. Kendini dinlemek isteyenler için gayet güzel bir yer. 

Hafta içi etkinliklerinden sonra Cuma günü yaptığımız gezilerde Bükreş’e gelip de gidilmesi gereken yerlerden biri olan Art Müzesine gittik. Fazlasıyla büyük olan müzeyi bir günde anca gezilebilir. Fazlasıyla eserin yer aldığı güzel yerlerden biri. Bu hafta  Martı’ın gelişinden dolayı Romanya da kutlamalar hediyeleşmeler başladı. 1 Mart’ı baharın gelişi olarak kutluyorlar. Martişor adında birbirlerine küçük hediyeler veriyorlar. Hediyelerde mutlaka kırmızı beyaz bir ip oluyor ve bir dilek dileyip bu ipi bileklerine bağlıyorlar. Eğer havada leylek görürlerse çıkartıp bir ağaca bağlıyorlarmış eğer görmezler  ise bir ay sonra çıkartıp ağaca bağlıyorlarmış. Eğlenceli etkinlik aslında. Daha sonra ki kutlamamız ise 9 Mart Erkekler günü için oldu. O gün için hazırladıkları yemekleri öğrenciler ile birlikte hazırladık ve tattık .

Bir ayımız da böyle dolu dolu geçti. 

Romanya'ya Alışma Sürecim!

Merhaba, ben Rukiye Şahin. 22 yaşındayım. Ankaralıyım. Bolu Abant İzzet Baysal üniversitesi Gazetecilik bölümünden mezun oldum. İYACA ile üniversite yıllarında aktif olarak gönüllü olduğum topluluk sayesinde tanıştım. Mezun olduktan sonra ise duyuruları takip ederek başvuru yapmaya başladım ve uzun dönem Roma+ programına geldim. Bizim programımız uzun bir yolculuk ile başladı çünkü Romanya'ya uçak ile değil kara yolu ile geldik. İstanbul'da 7 kişi ve Adrian ile başladı yolculuğumuz yaklaşık 12 saat sürdü ve gecenin bir yarısı kalacağımız yere geldik. İlk hafta alışma sürecimiz hava değişimi neyi nasıl yapmalıyız gibi soruların cevaplarını bulmak ile geçti. 

Birbirimize ve yeni yaşam alanımıza alıştıktan sonra her şey daha kolay olmaya başladı. Pandeminin devam etmesi bir dezavantaj olsa bile. Romanya'da ilerleyen günlerde Bükreş'i keşfetmeye başladık şehrin kış ayındaki kasveti bitmek üzere yerine bahar havası alıyordu insanlar sokakları fazlasıyla doldurmuştu. Merkezi olan Bükreş doğasıyla değil binaları ile meşhurdu çünkü her yer binadan ibaretti fakat  kiliseler her gittiğimde beni farklı bir duyguya sürüklüyordu. Tarihi yapısı vardı. 4 ülkenin de eserleri burada gözle görülüyordu.

Günler ve haftalar geçtikçe hem Bükreş'i daha iyi tanıdık hem okuldaki öğrencileri. Haftada iki gün mutlaka birlikte etkinlik yapıyorduk. Daha önceki ekiplerden alışmışlardı bizimle de zorluk çekmediler. Eğlenceli ve dolu dolu geçen zorbalık üzerine konuştuğumuz etkinlik planı yaptığımız verimli zamanlar oluyordu. Bunun yanı sıra Rumence dersimiz de devam ediyordu. 3 aylık sürecin ilk ayı bitti artık alışma süreci bitti gezmek için daha çok zaman ayıracağımız haftalar geldi.