EVS'de Sona Doğru

Gerçekten 11 ay oldu mu? Şuan yazıma başlarken bir kez daha fark ettim zamanın ne kadar hızlı, çabuk ilerlediğini. Barcelos’a geldiğim ilk günü hatırlıyorum. O sıkıntılı, ağlamalı günü. 1 yıl nasıl geçecek diye kendime sorduğum zamanları. Geçen sene bu zamanlar vize işlemleriyle uğraşıyordum. Şimdi ise Portekiz’den yazıyorum ve projemin bitmesine yaklaşık 6 hafta kaldı. Kimi zaman yorucu, kimi zaman eğlenceli, arada hafiften tartışmalı zamanlar geçirdim burada. Tabi biz Türk gruplarıyla ilgilendiğimiz için ve bunlar da lise öğrencileri olduğu için aslına bakarsak genel anlamda çok eğlendim bu proje esnasında.

Paris, Barcelona ve Arda Turan'lı EVS çıkartması :)

Uzun bir aradan sonra blog yazısı yazmaya vakit bulabildim. Bu aynı zamanda kendime de vakit ayırabildiğim anlamına geliyor. Şu 3 aydır gerçekten gönüllülük hizmetinin hakkını fazlasıyla vererek çalışıyoruz. AB Projeleri, staj hareketliliği kapsamında Barcelos’a en fazla gelen grup Türkiye’den. Daha önceki yazılarımda söylemişimdir, bizim görevimiz de onlarla ilgilenmek, rehberlik yapmak olduğu için çok yoğun bir şekilde çalışıyoruz.

EVS'e Kısacık Bir Ara, PORTEKİZ

Eylül’ün 27'sinden beri istediğim tek şey 20 Aralık'ın gelmesiydi. Ve o gün geldi. I’m going to Turkey gençler :) Portekiz’e geleli 3 ay olmuştu. Ailemi, arkadaşlarımı, İzmir Kordon'daki o muhteşem deniz kokusunu ilk defa bu kadar çok özlediğimi hissettim. Az önce Eylül’ün 27'si dedim. Bunun sebebi ise uçak biletlerimizi o gün almış olmamızdı. Biletler alındıktan sonra daha bir heyecan bastı beni. Off nasıl geçer bu zaman diye düşünüp dururken hooop 20 Aralık oldu bile.

Kaldığımız yerden devam :)

     Bugün 9 Kasım Pazartesi. 4 gün sonra Portekiz'e geleli 2 ay olacak. Şöyle dönüp bakıyorum da ne çabuk geçmiş zaman. Oysa geldiğim ilk günü hatırlıyorum. Buraya alışamayacağım diye akıttığım gözyaşlarını..Bizim dışımızda Türk arıyordum burada. 1 tane bile görsem, vatanıma kavuşmuş gibi hissedecektim çünkü. Çok şükür ki o sıkıcı zamanları atlattım ve buraya alıştım.

        Barcelos'taki üniversitede Erasmus yapan yaklaşık 10-12 kişilik bir Türk grubuyla tanıştık. Onlar da çok sevmişler burayı ve hiç gitmek istemiyorlar. Hatta ve hatta seneye başka ülkelerde tekrardan Erasmus yapmak isteyenler bile var. Bizim burada ne için bulunduğumuzu soruyorlar. EVS diyoruz, Avrupa Gönüllü Hizmeti diyoruz fakat çoğu gencimizin bu projeden haberi bile yok. Biz de başlıyoruz anlatmaya ve EVS, Erasmus'tan daha cazip geliyo onlara. Tabiki de daha cazip çünkü, en başta okul ve sınav stresi yok. Dilini geliştirmen ve farklı kültürleri tanıma şansın, kendini kişisel olarak geliştirip eksik yönlerini tamamlama şansın daha fazla. Ve en çokta insanlara yardım ederek elde ettiğin mutluluk...Bunlar genelde EVS'in proje kapsamında olan şeyler. Mesela huzurevlerinde, çocuk yuvalarında, kreşlerde bu projeyi sürdürenler için daha büyük bir mutluluktur diye düşünüyorum ben.

Portekiz Barcelos'tan Selamlar

Portekiz Barcelos'tan tekrardan merhabalar.



Ekim ayı için biraz geç kalmış bir yazı oldu aslında. Ama öyle dolu dolu ve eğlenceli bir ay geçirdik ki. Türkiye'den Sakarya ve Hakkari illerinden 2 grup geldi. Grup lise öğrencileri ve yanlarında rehber öğretmenlerinden oluşuyor. Her iki grubun da bölümleri Bilgisayar'dı. Barcelos'ta onlara bölümleriyle ilgili olan yerleri gezdirdik ve rehberlik yaptık. Bizim zaten proje konumuz bu. Gelen Türk gruplarına rehberlik ve çeviri yapmak. Ha çok iyi İngilizcemiz mi var? Hayır ama anladığımız kadarıyla çeviriyoruz. Çünkü EVS'te illa dil bileceksin diye bir zorunluluk yok arkadaşlar. Bunu öğrenciler ve öğretmenler de biliyor zaten, söyledik kendilerine. Ama ilk geldiğimiz günlere nazaran İngilizce'yi anlama ve konuşmamız biraz daha iyi. Zamanla daha da iyi olacak inşallah. Sonuçta 1 yıl uzun bir süre ve bizim için büyük bir avantaj.

Ola Portugal !! Ola EVS !!

12 saatlik yolculuğun son bulduğu o muhteşem ana geldik. Evet sondan başladım biraz 

ama bizim Türklerin adetidir en son söyleyeceğini en başta söylemek :)

 Aileni, sevdiğini,arkadaşlarını bırakıp gelmişsin. Burada nasıl bir ortamda ve ne tür insanlarla karşılaşacağını bilmiyorsun. Korku, heyecan, maceranın aynı anda yaşandığı bir durum bu. HELLO EVS! :)

10:40'ta İstanbul Sabiha Gökçen'de başlayan yolculuğun ilk partı 13:40'ta Amsterdam'da son buldu. Dil bilmiyoruz etmiyoruz, ne işimiz vardı oralarda değil mi? Hayır işte, öyle değil.Vücut diliyle yani bizim deyimimizle Tarzanca diliyle bi şekilde anlaştık biz. Sağolsun İstanbul'dan aynı uçakla geldiğimiz Türk gardaşlarımız da yardımcı oldular bize. Aynı günün akşamı 19:10'da Amsterdam'dan Porto'ya uçağımız var.