Bu Sefer Hüzünlü Bir Yazı

Eğer ki http://iyaca-evs.blogspot.com/ sitesinde paylaşılan blog yazılarını takip edenler varsa, uzun zamandır blog yazmadığımı farkedebilirler. Evs sürecince maalesef her şey istediğimiz gibi gitmeyebiliyor arkadaşlar. Benim yazamamamın sebebi de buydu. Yazacak birşeyim yoktu. Çünkü ev sahibi kurumumla kavga ettim ve projem kısmen askıya alındı. Bu yazımda da size yaşadığım bu kötü deneyimden bahsetmek istiyorum. Olumsuz şeyler yazmak istemezdim tabi ama Evs sürecinizde dediğim gibi her şey mükemmel olmayabiliyor ve Evs yapmayı düşünüyorsanız (özellikle uzun dönem düşünüyorsanız) bunları da göz önünde bulundurmanız gerekir diye düşünüyorum.

En başından beri sorun yaşadığım ev sahibi kurumumla çoğunlukla iletişimsizlikten dolayı ortaya çıkan sürtüşmelerimiz oldu. Yaz aylarından beri aklıma yatmayan çok fazla şey vardı ve hepsi bir anda patlak verdi.

Yaşadığım yerin şehre 8 kilometre uzaklıkta olması ve akşam saat 20'den sonra ulaşım aracının olmaması en büyük sorunlarımdan biriydi. Yaşadığım evin mentörüme ait olması sebebiyle bir ara her haftasonu eve gelip birşeyleri tamir etmesiyle geçti. Yaz aylarında küçücük müstakil bir evde 5 kişi aynı anda yaşamaya başladık. Banyo sırası için çıkan kavgalardan bahsetmiyorum bile. Çalışma saatlerimin çok fazla olması ve aktivitelerimiz için hiç bir materyalin bize sunulmaması da çok hoş karşılamadık tabi. Üstelik birde mentör ve dernek başkanının çocuklarına yaz kampı adı altında bakıcılık yapmaya başlayınca artık sabır filan yalan oldu. :)

Gönüllülük bilinciyle, sıfır beklentiyle gelmiş olsam bile aylar geçtikçe ailenizden uzakta, bambaşka bir yerde bu tarz küçük gibi görünen şeyler üst üste geldiğinde dağ gibi büyüyebiliyor.

Yaptığımın doğru olmadığının bilincinde çirkin tartışmalara girdim ve malesef kavga boyutuna geldi. Bir ay kadar süren hayatımın en stresli dönemiydi. Artık projemi iptal edip, Türkiye'ye dönmeme çok az kalmıştı. Açıkçası mutluydum da bundan çünkü bu kadar stres yaşadıktan sonra kalmak istememiştim burada. Hiçbir şeyi yarım bırakmaktan hoşlanmadığım ve İtalyanca kursumu bitirmeyi çok istediğim için gönderen kuruluşum Iyaca'nın da sayesinde bir şekilde orta yolu bulduk ve konakladığım yeri ve işimi tamamen değiştirdik.

Şuanda yaşadığım yerde çok mutluyum. En azından son aylarımı sakin, huzurlu ve insanlığa daha faydalı işler yaparak geçireceğim. Bir sonraki yazımda da yeni evim ve içinde bulunduğum projeden bahsedeceğim.

Tekrar edeyim, bu yazıyı yazmamın sebebi Evs sürecinde size her zaman her şeyin güzel gitmediğini belirtmek. Yapmanız gereken her zaman sakinliğinizi korumak. Eğer ki hoşunuza gitmeyen bir şey varsa içinizde biriktirmeden direk ev sahibi kuruluşunuzla konuşmanız. Baktınız hala işler yoluna girmiyor ondan sonra gönderen kuruluşunuzla iletişime geçip ara yolu bulmaya çalışmanız. Umarım ki, hiç kimse büyük sıkıntılar yaşamadan bu güzel süreci mutlu bir şekilde bitirir.

Not: Gördüğünüz fotoğraflar hüzünlü günlerimde yüzümü güldüren manzara fotoğrafları :)