Wednesday 26 February 2020

Yeni Ailem



Korkularla başlayıp ayrılık göz yaşlarıyla bitti benim için Romanya serüveni . Yeni yeni insanlar ,yeni bir yer ,yeni bir dil … Heyecan dolu iki ay. İnsanlara karşı olan önyargılarım , tutumlarım değişti. Saygı ve sevginin önemini daha net tecrübe ettim. Saygı gösterdiğimde farklı farklı düşüncelerdeki güzellikleri gördüm .Sevginin de her kapının anahtarı olduğunu . Dilimizi bilmeyen öğrencilerin bizim bir problemimi olduğunda hatta üzgün gördüklerinde bize destek olmaya çalışmaları benim bu projede olmamın gerekliliğini ve önemini bir kez daha göstermiş oldu . İyi ki buradayımı gönül rahatlığıyla söylememe sebep olacak  birçok güzel anı yaşadım. Monoton görünen yaşamda her güne ayrı tecrübeler ve sürprizler sığdırdım. Dil yeteneğimi ve insanlarla olan iletişim becerilerimi geliştirdim. Çok güzel dostluklar edindim. Buradaki yaptığımız etkinlikler farkındalık olarak geçse de "sevgi" hep ana temamız oldu. Her gün etkiniklere bir kişiyi daha dahil etmenin planını yaptık. Bu edindiğimiz sevgi bizleri aile yaptı burada. Hep beraber öğrendik, öğrettik ,eğlendik, başardı .Bu yüzden zaman nasıl geçti anlayamadım. Karşılaştığım zorluklarda arkadaşlarım , Romanya halkı, öğrenciler hep yanımda oldu. Birçok korkumu da bu şekilde atlattım. Korkularımdan kurtulduğumda bir çok güzelliğin farkına vardım. İnsanların dili ,yaşı, ırkı değişebilir ancak tek değişmeyen şeyin iyi insan olduğunu gördüm. Hayatımda beni bu kadar olumlu yönde etkileyen bu projede bana da yer veren IYACA ailesine teşekkür ederim.




No comments:

Post a Comment