La Revedere

Cümlelerime başlarken burada son günlerimi yaşıyorum. Her ne kadar hüzün dolu olsa da bana bu projenin kattıklarından ötürü de mutluyum. İyi insanlar, güzel dostluklar, farklı kültürler ve tabi ki en güzeli de gönüllü olmayı öğrendim. Tabi ki önceden bin bir çeşit gönüllülük projesinde bulundum ama Romanya da yaşadığım gönüllülük benim için çok farklıydı diyebilirim rahat bir şekilde çünkü bilmediğin bir ülkede, şehirde, kültürde ve tanımadığın sana belki de uzak olan ama insani olarak burnunun dibinde olan insanlara dokunmak ve karşılık beklemeden yanlarında gönüllü olabilmek. Bu duygu gerçekten çok muazzam bir duygu herkes bunu tatmalı bilmeli en azından da burada yazılan yazılarla farkında olup okumalı.

Herkes gibi standart olmayanı yapmayacağım desem de aslında buraya gelip bu standart görünen şeyleri yaşamadan gerçekten de kolay ve standart şeyler olduğunu anlayabilmenizin imkânı yok maalesef. Biz çok zor buluyor ve belki de gerçekten saçma gelen şeylerin burada standart olduğunu öğreten şey burada ki yaşam oluyor. Hayatın bunun etrafında oluşmuş olması en mantıklı cevap, çünkü bir sorumluluğun olduğunun farkına varıyorsun. Her neyse söyleyeceklerim aslında bunlar değil konuşulacak çok şey olmasına rağmen size sadece cesaretinizi toplayıp taşın altına elinizi sokmanız gerektiğini söylüyorum. Evet akla gelen sorular hemen şunlar ya iyi tamam da İngilizcem yok? Nasıl uzak bir ülkede aylarca kalabilirim? Gittiğim yeri beğenmezsem? Ya da yapabilir miyim? Gibi gibi sorular. Aslında bunların cevabı burada saklı ama imkânsız cevaplar değil, sen adımını attığın an zaten sorulara teker teker sen kendin cevap buluyorsun ve çözüme kavuşup iyi ki gelmişim diyorsun, dediğim gibi aslında iyi ki gelmişim. Güzel dostlar, iyi insanlar hatta sevgiyi bile tekrar burada buldum, EVS sen çok güzel bir şeysin gerçekten. Teşekkürler her şey için.