Aslemaaa!

Tunus'un ilk ayında ciddi bir kültür şoku yaşadım diyebilirim, en çok şok olduğum şey başlarda sokaklardaki çöplerdi. Her yerde çöp var ve çöp tenekesi bulmak hiç kolay değil. Benim gibi çöpünü yere atmak istemeyen insanlar epey yürümek durumunda kalabiliyor :) ikinci yaşadığım şok ise Tunus Arapçasının normal Arapçadan bir hayli farklı olduğuydu. İlk başlarda teşekkür ederim yerine herkese şükran derken Tunusçasının "ayhsık" olduğunu öğrenmekle başladı. Bu durum meğerse her Arap ülkesinin Arap dili farklıymış, öğrenmiş oldum :) Bir diğer mesele ise denizlerdeki deniz anaları:) Türkiye'deki deniz anaları gibi değiller küçük ve maviler suda gözükmüyorlar ancak her yerde var. Isırdığında biraz yanma hissedebiliyorsunuz ancak sahildeki güvenlik görevlilerinde bunun için krem var,  isteyebilirsiniz. Projenin ilk ayında yaptığımız aktiviteler çöp toplamak, radyo programına katılım, "Flower Garden"a gitmek gibi şeylerdi ve karantinadan dolayı çok yoğun bir aktivite programımız yoktu. Yine de keyifli zaman geçirdik. Altı Türk arkadaş ile yaşamak, üst katımızda İtalyan arkadaşların olması ile birlikte sürekli girip çıkmak komşu olmak inanılmaz keyifliydi. Tunus'a gidecek herkese tavsiyem şudur, evet bizden çok çok farklı bir Tunus kültürü var ancak bunu kötü olarak değil 'farklılık' olarak algılayıp iyi özelliklere odaklanmanız ,çünkü gerçekten Tunus insanı aynı zamanda çok cömert ve cana yakın. 

Bislemaa

Ayhsik!