Daugavpils‘den İlk İzlenimler

Merhabalar ben Sevda

Yolculuğum Atatürk Havalimanı’ndan başlayarak Riga Airport’ta sona erdi ve artık Letonya sınırları içerisindeydim. Uçaktayken bile heyecanlı değilken indiğim yerde beni karşılayacak kişiyi beklerken heyecandan kalbim sürekli hızlı hızlı atıyordu. 3,5 saatlik bir yolculuktan sonra Daugavpils‘e ulaştığımızda beynim yorgunluk sinyalleri veriyordu.

Geldiğim gün cuma olduğundan haftasonunu evime yakın yerleri keşfetmeye çalışarak geçirdim diyebilirim. İlk günler ‘’Neredeyim? Ne yapıyorum? ‘’ sorularını kendinize sorsanız bile benim tüm sorularım sınıfa girdikten sonra kayboldu. Bir müzik okulunda öğretmen asistanı olarak çalışacaktım. Benim sınıfımdaki çocukların yaş ortalaması 6-8 olduğundan ismim, nereden geldiğim söylenir söylenmez hepsi tek tek sarılmaya geldi. Çocuklarla aram her zaman iyi olduğundan sanırım o an neden burada olduğumu anladım.  O kadar zekiler ki hemen ülkemin bayrağını onlara göstermemi istediler. Birkaç dakika içerisinde hemen hemen hepsi ‘’ Sevdaa’’ diye seslenerek kollarına çizdikleri Türk bayrağını gösteriyorlardı. Bu benim için gerçekten çok mutluluk verici bir şey oldu. 

Haftanın 3 günü okul dışı geziler düzenliyor kalan 2 gün ise basic seviyede, onların dikkatini çekecek şekilde İngilizce – Türkçe dersler yapıyorduk. İlk dersimizden sonra bana ‘’hello ‘’ demeyi bırakıp ‘’ merhaba ‘’ demeye başlamışlardı. Giderek birbirimize alıştığımızdan ayrılmak çok zor olacaktı, nitekim de öyle oldu. Çalıştığım yaz kampı 1 ay sürecekti. Şu an ilk ayımın sonundayım ve gerçekten nasıl güzel tanıştıysak öyle güzel de bir vedalaşmamız oldu. Çalıştığım hocalar ile de güzel bir iletişimimiz vardı, 1 ayın sonunda her biri küçük hediyelerle beni duygulandırdı.. 2. Ayımda yeni bir kamp, yeni öğrenciler, yeni insanlar olacak. Şimdiden hepsini çok merak ediyorum. İyi beni bulmaya devam edecek, hissediyorum.