Baharı selamladığımız muhteşem mart
ayından selamlar J Sanırsam en uzun
blogumu yazacağım şu an çünkü mart ayı benim için oldukça yoğun ve dopdoluydu.
Öncelikle gönüllülük etkinliklerinden bahsedeceğim. Bu ay Türkiye’de katıldığım
bir gönüllülük eğitiminde öğrendiğim etkinliklerden birini zorbalık konusuna
uyarladım ve bu etkinliği öğrencilerle beraber sorunsuz bir şekilde
gerçekleştirdik. Aşağıda oyun hakkında detaylı bilgi vereceğim. Bunun yanı sıra
bu ay hayatımın da en önemli olayları arasında olan 10 günlük Avrupa turumdan
ve bu tur için Schengen vizesini nasıl aldığımdan bahsedeceğim. Belki bir gün
aranızdan biri Romanya’ya gelir ve benim gibi daha da çok gezmek ister ve bu
yazıyla yardımcı olurum. Haydi ilk önce etkinliklerle başlayalım:
Bahsettiğim etkinlik grup içi iletişimi
arttırmak ve fikir alışverişini kolaylaştırmak amacıyla oynanan faydalı bir
etkinlikti. Öğrenciler üç gruba ayrıldı ve her grup kendi arasında bir grup
lideri seçti. Her gruptan zorbalığı yok edecek robotun parçalarından birini
tasarlamasını istedim. Örneğin; birinci grup kafasını yaparken; ikinci grup
gövdesini ve üçüncü grup ayaklarını yaptı. Bu gruplar önce kendi aralarında;
daha sonrasında ise grup liderleri aracılığıyla diğer gruplarla iletişime geçip
özelliklerin neler olacağını kararlaştırdı. Sorasında ise icraat … Elimizde
bulunan boş su şişeleri, kartonlar, mukavvalar vs ile tamamen hayal güçlerinden
yola çıkarak robotun parçalarını tasarladılar. En son aşamada ise robotun
parçalarını bir araya getirdik ve ona bir isim bulduk: BULLYBREAKER!
8
Mart herkesin bildiği üzere Kadınlar Günü. Peki Romanya’da 9 Mart’ın Erkekler
Günü olarak anıldığını söylesem? 9 Mart temsili olarak Hz. İsa’yı kurtarmak
için kendini feda eden 40 azizin anısına Erkekler Günü olarak anılıyor. Bu
günlerde Rumenler “mucenici” isimli üstü ballı ve cevizli özel bir poğaça
yapıyorlar. Ayrıca o gün içerisinde 40 shot alkollü içeçek tüketme geleneği de
varmış. Günümüzde bu gelenek çok uygulanmasa da geçmişte sırf bu yüzden alkol
komasına giren insanlar olmuş. İşte, biz de Rumen gönüllülerle beraber ve tabi
ki onların önderliğinde mucenicii yaptık ve afiyetle yedik J
Peki,
Romanya, bir Schengen ülkesi değil. Yani Romanya vizesiyle veya oturum kartıyla
doğrudan Schengen ülkelerine giremiyorsunuz; bunun için tekrar Schengen vizesi
almanız gerekiyor. Ben de oturum kartımı alır almaz işe koyuldum. Bükreş’teki
konsolosluklara teker teker e-mail atıp aradıkları şartları ve vize ücretlerini
öğrendim. Daha sonra oturum kartımla bir bankaya gidip hesap açtım. Bir gün
elime birkaç tane kağıt aldım ve rota oluşturmaya başladım. Hangi ülkeden
başlasam ve nereye gitsem diye birkaç tane rota hazırladım. Schengen vizesine
başvuru da aranan önemli şartlardan biri ise ilk giriş ülkesinden başvuru
yapmak. Bazı ülkeler en az bir yıllık geçerliliği olan oturum izni aradığı;
bazıları vize ücretini ve bazıları ise hesapta gösterilecek para miktarını
yüksek tuttuğu için pek şansım kalmamıştı esasında. Geride tek bir seçenek
vardı: Avusturya. Avusturya’dan rota çizmek çok daha kolay ve hesaplı oluyordu.
Ayrıca Avusturya’dan ayrılış itibaren en az üç aylık geçerli oturum izni olması
yeterliydi. Bu sebeple vize başvurumu Avusturya’dan yaptım. Uçak biletlerimi,
hostel rezervasyonlarımı, banka hesap dökumanını ve Romanya’da ESC projesi ile
kaldığımı kanıtlayan belgeleri aldım ve konsolosluğun yolunu tuttum.
Evraklarımı iki kişi toplam bir saatte inceledi. Ee, 12 günlük vize için bir
saat görüşmeye girip çıkınca kesin vermeyecekler diye sızlanmaya başlamıştım ki
birkaç gün sonra vizemin hazır olduğunu söylediler. Böylelikle 20 Mart günü
atladım uçağı ve soluğu Viyana’da aldım. Viyana’dan Barcelona; Roma, Budapeşte,
Prag ve son olarak Krakow’a gittim. Kimi zaman check in saaitini kaçırdığım
zaman havalimanında sabahlamak zorunda kaldım. Yürümekten ayaklarım yara
olmuştu ve en son Krakow’da yorgunluktan bütün günü parkta oturup Bükreş’e geri
dönmeyi bekleyerek geçirdim.
(Viyana’da ilk günümden şehrin en ünlü ve
işlek caddesi olan Graben Caddesi’nden bir fotoğrafım)
Uçak
biletlerini Ryanair ve Wizzair gibi ucuz uçak biletleri ile ünlü olan
firmalardan aldım ve hepsine toplamda 80 Euro ödedim. Ortaokulda öğrenciyken
Dan Brown’un kitaplarını okur ve Roma’ya gitme hayali kurardım. Aradan seneler
geçtikten sonra kendimi aniden Roma’da buldum. Üstelik şans eseri Vatikan
Müzesi’ne de girmiş bulundum. Gördüğüm en görkemli müzeydi diyebilirim. Bir de
evden işe giderken bile neredeyse bavul taşıyacak olan ben on gün boyunca tek
bir sırt çantası ile karış karış gezdim. Kaldığım hostellerde, sokaklarda
farklı insanlarla tanıştım ve bazen dillerini bile bilmediğim insanlarla bir
şehri adımladım. Yağmuruyla çamuruyla; kimi zaman yorgun kimi zaman uykusuz
kimi zaman fazla enerjik ruh halimle mükemmel bir geziydi. Eğer bir gün uzun
dönem gönüllüsü olup Romanya’ya gelirseniz kesinlikle oturum kartınızı alır
almaz işe koyulun derim J
(Vatikan Müzesi’nin bahçesinden bir
fotoğrafım)
Mart
ayına damgasını Avrupa turum vurdu belki de ama bu ay Bükreş Ulusal Opera
Binası’nda sadece 25 lei vererek operaya gittim. Ve son olarak Romanya’nın en
güzel şehirlerinden biri olan Braşov’a kısa bir yolculuğum oldu. Opera
biletlerine Opera Binası’nın sitesinden alabilirsiniz. Son olarak Braşov’da
Centrul Vecii’de buradayken yediğim en lezzetli papanaşiyi yediğimi ve ulusal
tren firması olan CFR ile değil rakip firmalardan biriyle daha konforlu, hızlı
bir yolculuk yaptımı da eklemeliyim.
No comments:
Post a Comment