Bir EVS’e daha ihtiyacım var…

Evet yanlış duymadınız bir EVS’e daha ihtiyacım var. Çünkü, EVS’in size kattıkları çok şey var. Türkiye’ye döneli iki gün oldu. Uçaktan indiğimde herkesin Türkçe konuştuğunu hissettim ve o an herkese sarılmak geldi içimden. Özlemek bambaşka bir şey. O zaman anladım ki gerçekten bu memleket bizim 😃

Romanya’da geçirdiğim iki ayı geride mi bırakmıştım, neler yaşamıştım hayatıma ne gibi katkıları olmuştu. Gidip dönmüştüm ama hala döndüğümün farkında değildim. Her şey rüya gibiydi aslında. Kendime bir söz belirlemiştim “neresi olursa olsun” gidip, gezeceğim. Keşfetmek, düşlemek, araştırmak ve bir sürü şey. “Neresi olursa olsun” evet ama hayırlısını da dilemek lazım. 7 Ocak’ta başlayan yolculuğumuz 8 Mart’ta son bulmuştu. İlk olarak uçakta tanıştık. Dört kız, dört erkek… Aynı odayı paylaştık, birlikte gezdik, gördük ve çok şey öğrendik. Diğer taraftan, kendi aramızda da iletişimimizin güçlendiğini söyleyebilirim. 

Aynı zamanda, yabancı arkadaşlarla tanışmak, onlarla kültürümüze ait şeyleri anlatmak ve ortak yanlarımızı keşfetmek insana farklı bir bakış açısı katıyor. Diğer bir deyişle, farklı bir ülkede, farklı bir dilde, farklı bir dinde  ve farklı bir etnik kökenin içerisinde yer alarak duygu alış verişi yapıyorsunuz. Empati kuruyor, oyunlar oynuyor, geziyor ve eğleniyorsunuz. Tabi ki, programı da ihmal etmiyorsunuz.

Ve şimdi kendime yine bir söz verdim. Bir EVS daha yapmalıyım. Veya siz neden bir gönüllü olmayasınız. Şimdi EVS kalkıyor ama yakalayabileceğiniz erasmus fırsatları hala devam ediyor. Hepimizin bir EVS’e ihtiyacı var….