Saturday 7 November 2015

Portekiz Barcelos'tan Selamlar

Portekiz Barcelos'tan tekrardan merhabalar.



Ekim ayı için biraz geç kalmış bir yazı oldu aslında. Ama öyle dolu dolu ve eğlenceli bir ay geçirdik ki. Türkiye'den Sakarya ve Hakkari illerinden 2 grup geldi. Grup lise öğrencileri ve yanlarında rehber öğretmenlerinden oluşuyor. Her iki grubun da bölümleri Bilgisayar'dı. Barcelos'ta onlara bölümleriyle ilgili olan yerleri gezdirdik ve rehberlik yaptık. Bizim zaten proje konumuz bu. Gelen Türk gruplarına rehberlik ve çeviri yapmak. Ha çok iyi İngilizcemiz mi var? Hayır ama anladığımız kadarıyla çeviriyoruz. Çünkü EVS'te illa dil bileceksin diye bir zorunluluk yok arkadaşlar. Bunu öğrenciler ve öğretmenler de biliyor zaten, söyledik kendilerine. Ama ilk geldiğimiz günlere nazaran İngilizce'yi anlama ve konuşmamız biraz daha iyi. Zamanla daha da iyi olacak inşallah. Sonuçta 1 yıl uzun bir süre ve bizim için büyük bir avantaj.




Şimdi gelelim 1 ay boyunca neler yaptığımıza. Gruplar otelde kalıyor haliyle. Ve biz de 1 ay onlarla birlikte otelde kaldık. Bu ilk başta pek iyi gelmedi bize. Evimizdeki rahatlığı bulamayız diye düşündük. Fakat hiç düşündüğümüz gibi olmadı. Gençlerle o kadar çok eğlendik ki, bize unutamayacağımız anlar, hatıralar bıraktılar geride. Birlikte EVS yaptığım arkadaşım Büşra, gençlik çalışmalarında öğrendiği hareketlendirici oyunlardan öğretti gençlere. 1 ay boyunca neredeyse her gün oynadık. Otel müdürümüz Placido amcamız da bizi bir o kadar çok sevdi. USB'ye Türkçe müzikler, halaylar yükledik. Otel çalışanlarıyla beraber oynadık. Kocaman bir aile olduk. Hatta ve hatta otelde kısır partisi bile yaptık. Burada bulgur yok (çok ilginçtir ki). Sakarya grubumuzun diğer öğretmeni Portekiz'e sonradan geldi. Çocukların aileleri de sağolsun hocamızla birlikte bulguru göndermişler. O sayede yaptık. Böylelikle o gün akşam yemeği tam bir ziyafet oldu bizim için. Son 2 hafta otelde bizden başka kimse kalmıyordu zaten. Mutfağı kendi mutfağımızmış gibi kullanıyoruz bildiğin. Otelin bütün personelleri çok sevdiler bizi ve buna müsaade ettiler. Şunu fark ettik ve kendileri de söylediler zaten. Türk gruplarını ayrı bir seviyorlar. Türklerin çok eğlenceli ve sıcak kanlı bir millet olduğunu söylediler. Mesela Türkiye maçlarını ve Fenerbahçe-Galatasaray derbisini otel müdürü Placido amcanın odasında izledik. Ve bunu kendisi teklif etti bize.
Otelde İnternet sıkıntısı yaşanıyordu. Bunu söyledik ve o da ''Benim odamda izleyebilirsiniz'' dedi. Gençler zaten bilgisayar öğrencileri olduğu için sistemi kurdular vs derken maçları da öyle izledik. Otelde geçirdiğimiz zamanlar unutulmazdı. Örneğin; Sakarya grubu öğrencileri Büşra ile bana teşekkür etmek adına tavşancık ve peluş ayı almışlar. Odamızın kapısı çaldı bir gün. Kapıyı bir açtım, hep birlikte ''sürpriiiiiiizzzz'' diye bağırarak odamıza geldiler ellerinde hediyeleriyle.
Bizi öyle mutlu ettiler ki, anlatılmaz yaşanmalı o duygu. Bir diğeri ise yine Sakarya grubunun kızları bizim ailemize ve arkadaşlarımıza bir şekilde, bize hissettirmeden ulaşmışlar. Biz yemekteyken de odamıza girip kağıtlara yazılar yazıp duvarlara yapıştırmışlar ve en sonunda da o videoları bize izlettirdiler. Tabi biz başladık hüngür saçak ağlamaya. Çünkü ailelerimizi çok özledik ve onlar bize orada hem aile oldular, hem de o yaşta böyle bir şey düşünerek bize ailelerimizden bir parça armağan ettiler. Her iki grubun gençleri de çok düşünceliler gerçekten. Tabi arada atışmalarımız da oldu ama sonunda tatlıya bağlandı.





Gruplarla birlikte Braga,Porto ve Lizbon'a gezilere gittik. Tarihi yerleri ve Porto'daki şarap mahzenlerini gezdik. Barcelos'ta lise düzeyindeki bir okulda Portekizce dersleri aldılar. Oradaki öğrencilere oyun havaları, halaylar öğrettiler. En çokta damat halayını sevdi Portekizliler :) Onlarla birlikte unutulmaz anlar yaşadık, paylaştık. Tabi en sonunda gittikleri gün hava alanında duygusal anlar yaşanmadı değil her iki grup için de. Evet EVS yapıyoruz, burada gönüllüyüz ve iyi ki gelmişim diyorum.Daha böyle nice gruplar gelip gidecek ve biz her seferinde onlara alışacağız. Alıştıktan sonra da ayrılması bir o kadar zor gelecek. Onlarla beraberken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyor bile insan. 1 ayımızı böylece tamamladık. Yeni maceralarla Kasım ayında görüşmek dileğiyle :)



No comments:

Post a Comment