Saturday 29 December 2018

Humans of IYACA

“One day, when I was in Azerbaijan with EVS, my friends and I decided to hitchhike to reach a town from a city center. We stood on the road, however, at first, nobody stopped… Later, a truck driver saw and took us but the he warned us that there will be a traffic control. Therefore, one of us had to get in the back of the car. That “lucky” person was me. I needed to wait until they were sure that there was no control. Waiting in the back of the truck alone was very stressful to me. There was no fresh air there and the temperature was so high that it made me sweaty. To be honest, I felt like I was involved in a human smuggling. After 15 minutes, I joined the others and took my seat among them. Even though this story might scare you, when my friends and I remember it now, we share a good laugh.”

Ayhan – IYACA volunteer.

Friday 28 December 2018

Humans of IYACA


We are starting new photo series "Humans of IYACA" in which we will present our volunteers and members of IYACA who will share some stories from their volunteering activities and Erasmus+ projects.
"One day I was in a restaurant in Bulgaria because I was doing my short-term EVS volunteering in this country. A few strange-looking men approached me with a deep grief on their faces. Suddenly they started making comments like “poor girl”, “do you have hair?”, “are you sick?”, “what kind of cancer do you have?” I was in deep shock. I have never heard similar reactions about my hijab... I have politely explained them why my hair was covered and assured that I was doing just fine.”

Şule – IYACA volunteer.



Hayata bir mola; adres: Romanya!


Herkese Merhabalar,
Uzun zamandır aklımda olan EVS programını en sonunda işimden gücümden sıyrılarak değerlendirme fırsatı yakaladım, iki aylık bir projede gönüllü olarak Romanya’ya geldim, bir aydır ülkemden uzakta bambaşka bir kültürün içinde yaşıyorum.
EVS projemiz bir lisede geçiyor, liseli gençleri gelecek seçimlerde oy kullanmaları için bilinçlendirmeyi, bu esnada kendi kültürümüzü tanıtmayı ve Romen kültürü hakkında bilgi sahibi olmayı amaçlıyoruz, projemiz hem öğretmeyi hem de yeni şeyler öğrenmeyi teşvik ediyor.
Romanya’da; proje çalışmalarımızdan arta kalan vakti farklı şehirleri keşfetmekle geçiyoruz, İlk ayımızda; Bükreş, Cluj, Braşov, Sinaia gibi önemli şehirleri gezdik. Gerek Müzeleri, gerekse Old town sokakları tarihe ışık tutar nitelikte. 

Wednesday 26 December 2018

Biriken Anılar


Bir ay daha geçti. Sanki daha dün ikinci blog yazımı yazmışım gibi hissediyorum. Bu kadar hızlı geçen zamanda aynı zamanda ne kadar da çok şey yapmışız diye düşünmeden edemiyorum. Hepsi son bir ay içinde mi yaşandı gerçekten?
Bratislava, Viyana, Budapeşte: Slovakya, Avusturya ve Macaristan’ın başkentleri. Dört günlük küçük tatilimizin, bir o kadar güzel ve yorucu gezisi. Yeni yerleri, kültürleri gözlemlemeyi seven biri olarak gerçekten güzel bir deneyimdi benim için. Birbirine birer saatlikte olan bu yerler, yolculuk sırasında sanki Ankara içinde farklı bir ilçeye gidiyormuş gibi hissettirse de, değişen tabelalardaki diller, ülkenin ekonomisin çok rahat bir şekilde sosyal ortamlara yansıması, bana farklı bir yere geldiğimi farkettiren unsurlar oldu. Bratislava, yaşanılabilir bir başkent, Viyana inanılmaz güvenilir bir ortama sahip, lüks ama bir o kadar da yapay bir güzelliği varmış gibi hissettiren başkent, Budapeşte ise içime biraz ürperti, korku salan başkent.

Wednesday 19 December 2018

Yeni proje, yeni şehir


Artık yeni bir projeye başladık bu yüzden eski kaldığımız yerde kalamadık çünkü aramızda bazı sorunlar oluşmuştu ev bulamadıklarını söğlediler ama bence başka bir şey vardı bize söğlemedikleri, yine de mutluyum çünkü artık büyük bir şehirdeyiz ve her türlü imkana sahibiz o eski köyden de kurtulmuş olduk. Burda çok yoğun çalışıyoruz bazen altı gün bile çalıştığımız oluyor kimi zaman yaşlılar sanatsal aktiviteler yapıyoruz, kimi zaman gençlere Türkçe öğretiyoruz, kimi zaman Türk yemekleri yapıyoruz kimi zaman jimnastik yapıyoruz yaşlılarla. Genellikle akşam beşe kadar çalışıyoruz bazen daha erken bazen daha geç. Buraya gelen ilk Türk biz değiliz daha önce de başka türkler gelmiş ama ilk uzun dönem türkler biziz. Geçen hafta Torun's mid-term training için gittim beş gün orda kaldım gerçekten çok güzeldi kesinlikle on arrival eğitiminden daha iyi olduğunu söğleyebilirim daha öğretici ve yaratıcıydı. Gönüllülerden birkaçı on-arrival'dakilerin aynısıydı eğitmenlerden de birisi aynıydı. Hala görüşüyoruz orda tanışdıklarımızla. Şu an dört kişi aynı evde kalıyoruz şimdilik her şey çok iyi gidiyor.

Tuesday 18 December 2018

The beginning of new journey in Lithuania


Hello, I am Eda from Turkey. I am part of this organization and I am spending my time as a volunteer in Montessori pre-school in Lithuania. I am here almost for 1 month and this month passed very quickly because it was full of exciting trips and meetings with my great new friends.
On the first day my tutor picked me up from Vilnius airport and took me to my flat which is at 14th floor with a great view. She was so nice and she still is.
About Lithuania:
After one month here I can say that Lithuania is a great country to live in (just ignoring the cold weather). Even though it is so cold here, people here are very nice and friendly.
Food is very very cheap here even in the restaurants. There are plenty of second hand shops here where cheap clothes are available. Also in the markets (Maxima, Rimi, etc...) it is possible to find cheap things.

Saturday 15 December 2018

New EVS, new skills


Last year I decided to venture myself to have a new adventure, in this case to do volunteering through European Voluntary Service for 2 months and 10 months with the same organization in the North seaside of Gdansk and Czersk in Poland. What motivated me to do EVS was the chance to take part in a project concentrated in social inclusion and it has been a great learning opportunity for me to work with groups which had difficulties. Moreover, I wanted to learn a new language and find out more about new culture.




Friday 14 December 2018

Lithuanians in Ankara: why they are here, their experiences and culture shocks

Before coming to Ankara for my Erasmus + project I have received many different opinions about Turkey from my family members and friends. I have to admit, most of the things that I have heard were negative and very far from the truth. I heard warnings about how rude and impolite locals are, advice to take many shorts and shorts sleeve blouses because the weather must be so hot and warnings not to trust anyone. However, the things that surprised me the most during the first week of my stay were the ones no-one warned me about.
Half of the Turks smoke everyday
There are plenty of articles online depicting the dreadful statistics of how many Turks are dying every year from smoking-related diseases, however, you will have a hard time realising how many people smoke here until you come to Turkey. As a citizen of a country where most of the grown ups stay away from tobacco, I was surprised seeing significant part of the Turks that I have met smoking. Even though, the country have recently banned smoking in workplaces and enclosed public spaces, sadly, most of the Turks don't obey the law. If you are a non-smoker which hates the smell of tobacco, I have to warn you that it will be possible to escape it only if you will stay at home during your visit here.


Thursday 13 December 2018

Unutulmayacak anlar

Günler birbirini kovalıyor, zaman akıp gidiyor. Geleli neredeyse 2 ay oldu. Zaman nasıl geçecek derken, zamanı durdurmaya çalışıyorum sanki şu an. Bu kadar kısa bir zaman içinde bile ne kadar çok şey yaptım ve birbirinden farklı yerler görmeye, insanlar tanımaya da devam ediyorum. Hayatımda hiç bu kadar planlı olduğumu hatırlamıyorum sanırım. Hafta içi kurslar, hafta sonu geziler derken, bir bakıyorum yeni bir haftaya başlamışız. Ve aynı tatlı telaş birbirini takip ediyor. Rutin işlerimi ve hobilerimi yaparken bir yandan da her ayın farklı gündemleri ile ilgileniyoruz. Bu ay 5 günlük Ön-Varış Eğitimi’ne gittik başka bir ile. Dünyanın her yerinden Slovakya’ya gelen Agh gönülleri ile tanıştım. Herkes içinde başka bir dünya, başka bir hikaye… Birbirinden farklı insanlar; bazıları sessiz ve bir o kadar utangaç, bazıları filmlerden fırlamışçasına çılgın karakterlere sahip, hareketli.

Wednesday 12 December 2018

Tunus`a Denizli`den geldim

Merhabalar, ben Songül Akdağ. Kendini sosyal sorumluluk projelerine adayan, yaşadığım şehirde bir derneğin genel sekreterliğini yapan bir üniversite öğrencisiyim. Tunus’a Denizli’den geldim.
Tunus serüvenimi ilk öğrendiğimde çok heyecanlıydım. Önümde daha bir çok fırsat varken büyük bir fedakarlık yaparak Tunus’u seçtim. Çünkü Afrika ülkesi görmek benim için daha tercih edilebilirdi ve tercih ettim.
Tunus’ta yirmi üçüncü günüm. Kısa dönem EVS programındayım. Geldiğim günden itibaren güzel deneyimler yaşadım. Hiç tatmadığım lezzetler tattım. Hiç görmediğim kültürlere şahit oldum. Buradaki dile ortak oldum. Marketçi abinin, kafedeki garsonun, pazardaki esnafın, minibüsteki gencin kısacası buradaki insanların iletişim konusunda ne kadar sıcak ve istekli olduklarını gördüm. Aktivite kapsamında gittiğimiz okullardaki çocukların sevinçlerine, merakla bakan gözlerine ortak oldum. Sevginin dil, din, ırk ayrımı yapmaksızın her şekilde aynı kalabildiğini hissettim.

Tuesday 11 December 2018

Polonya'da Dolu Dolu Geçen EVS




Polonya'da ki sekizinci ayımıza girmiş bulunuyoruz. Artık işlerimiz iyice rayına oturdu, herkese görevini iyice kavradı, her hafta aksatmadan ofisimize gidip geliyoruz. Her hafta yeni projeler yürütüyoruz, bazen yaşlılara yeni ve gündemde olan konuları konuşuyoruz, bazen christmas için süslemeler yapıyoruz, bazen kreşlere gidip çocuklarla aktiviteler yapıyoruz, bazen Türkçe öğretiyoruz yabancılara, bazen İngilizce konuşma aktiviteleri yapıyoruz. İlerde de yeni aktivitelerin geleceği söğleniyor. Bekleyip göreceğiz. Şimdilik bir sıkıntı yok işlerde bizi zorlayacak bir şey yok zaten.

Wednesday 5 December 2018

The most enriching experience of my life

Buna (Hello),
My name is Tuna. I would like to share my 3 months experience in Cioragirla. The name of the project that I took part in is “Grow Up By Education”. I worked with students at a high school. It is 30 minutes drive from the city center. Erasmus allowed me to discover more about myself and I would love to say thank you to the people I have met and the places I have seen.

INTERNATIONAL VOLUNTEER DAY - 5 DECEMBER

What is volunteering and who are volunteers?

Volunteering is generally considered an activity where an individual or group provides services for no financial or social gain to benefit another person, group or organization. Volunteering is known not only to be related to happiness but also to increase happiness. Studies have also shown that volunteering can cause a decrease in loneliness for those volunteering as well as those for whom people volunteer.

Tuesday 4 December 2018

Diğerli "IYACA" ailesi

Selamlar,
Değerli “İyaca” ailesi.” Mediterrenean Youth Dream” isimli AGH projesi kapsamında güzel Akdeniz ülkesi Tunus’un Sousse şehrinde gönüllülük icra etmekteyim.Projemizin total süresi 60 günlük bir programdan oluşmaktadır.Tunus’ta projemizin ilk ayını bitirmek üzereyiz.İlk 30 gün içerisinde edindiğim deneyimlerimi bu blog yazısı altında toplamaya karar verdim.21 Eylül gecesi İstanbul’dan Tunus’un başkentinde bulunan Kartaca havalimanına indik.Proje mentorumuz Mounir bizi havaalanında karşıladıktan sonra başkente yaklaşık 120 km mesafede yer alan Sousse şehrine doğru yola çıktık.Tunus’a ulaştığımız tarih haftasonuna denk geldiğinden dolayı tatil sonrası Sousse/Akouda bölgesinde yer alan anaokulunda projemize katıldık. Okulun kapısından içeri adım atar atmaz çocukların bize karşı gösterdikleri yoğun sevgi seline şahit olduk.Okuldaki çocukların enerjisi ve sevgisi ,öğretmenlerin sıcakkanlı tavırları bizi anında ortama adapte etti.Haftada 5 günlük periyottan oluşan bir programımız var.Bu programın içinde üç gün anaokulunda ve bir gün seracılık faaliyetlerinde bulunarak,haftanın son günü ise gençlik merkezinde kültür sanat faaliyetlerine dahil olarak noktalıyoruz.