Tuesday 10 November 2015

Güzel anılar biriktirdik*

Lizbon, Porto, Braga derken gezmekten yazmaya fırsat bulamadım. 2 Türk grubu geldi Barcelos’a onlara rehberlik yaptık. O kadar eğlenceli ve huzurlu zamanlar geçirdik ki dünya dertlerinden arındık adeta. Birilerine yardımcı olmak, sıkıntılarını halletmek, sorularını cevapsız bırakmamak, bana her zaman huzur vermiştir. Çünkü bencil hislere kapılmama müsaade etmez diğer insanların dertleri.
Portekiz’de geçirdiğim 1 aylık süre zarfında öğrendiğim birçok konu oldu ama dikkatimde kalanları paylaşmak isterim.

Yolculuk yaptıkça dünyada ne kadar küçük bir yer kapladığımı anladım. Toz tanesi bile değilim, belki de bir hiçim sadece bir hiç. Düşünmek ve öğrenmek için bol bol zamanınız oluyor.
Gelen gruplar Sakarya'dan ve Hakkari'dendi hepsi lise öğrencisi ama kocaman kalpleri var. Bölümleri bilgisayardı, bilgisayarla ilgili şirketlere götürdük onları biz de tercüme ettik anlatılanları. Gezileri oldu, gittiğimiz şehirlerin tarihsel yapıtlarını tercüme ettik. 1 ay onlarla otelde o kadar eğlenceli zamanlar geçirdik ki gitmelerini asla istemedik. Onlarda bizi sevmiş olmalılar bir gün odamıza geldiler.




Dünyayı güzelleştiren en masum şeydir sevgi. Evrende katlanılacak belki de yegane duygudur.
Zaman zaman kızdık, zaman zaman kırdık ama çoğu zaman güldük. Onlara verdiğimiz duyguyu çok güzel almış olmalılar ki yaşattıkları sevgi taşmış içlerinden. Lise çağlarında böyle olgun olmayı koşulsuz sevgiyle öğrenmişler. Odamıza hiç beklemediğimiz bir anda sürpriizz diye gelip iki mükemmel ayıcık hediye ettiler Pelin ablalarıyla bana.
Not da çok manidar; "Her şey için çok teşekkür ederiz. İyi ki varsın pofidik." -Ne kadar da sana benzeyen bir pofidik ayı smile ifade simgesi Sakarya Grubu*
Asıl siz iyi ki varsınız..
"Fark etmez ki gözlerinin rengi.
Bir sevgi dolu bakmayı bilmeli insanın gözleri,
Bir de hep gülmeli gözbebekleri…


Sonra kısır yaptık onlarla, oyunlar oynadık, halaylar çektik güzel anılar biriktirdik abladan daha ziyade arkadaş olmaya çalıştık ki gittiklerinde bizi güzel
hatırlasınlar, nitekimde öyle oldu giderlerken hepimiz ağlaştık, şuanda da neredeyse hergün konuşuyoruz. EVS'e başladığımız ilk günden itibaren misyonumuz insan ve sevgi
biriktirmek, bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da öyle davranacağız. İngilizcemiz ilk geldiğimize göre çok daha iyi, Portekizce'de günlük konuşabileceğimiz kadar
öğrendik. Zaten kulak aşinalığı olduğu için ister istemez öğreniyorsunuz. Şimdilik benden bu kadar gelecek ay görüşürüz! :)




No comments:

Post a Comment