Thursday 18 February 2016

Soğanlı Valley, the less touristic area of Cappadocia

Cappadocia is the most well-known attraction in Turkey; although its beauty leaves without words, sometimes when visiting Göreme and the many pottery shops, you really feel like a tourist. I don’t like to be a tourist in general, it’s just a ready-made package for everybody and there is anymore the pleasure to discover a place by yourself.

Wednesday 17 February 2016

BELLO BRINDISI

Hakkında en ufak bir fikrim olmadan geldiğim İtalya’nın Brindisi şehrindeki EVS deneyimimin ilk ayını tamamlamış bulunmaktayım. Buraya gelmeden önce bu şehirle alakalı araştırmalar yapmış, hatta birkaç İtalyan arkadaşıma bile burayı sormuş olmama rağmen sanırım o kadar da popüler bir şehir olmamasından dolayı çok fazla bilgi edinemeyişim beni endişelendirmişti. Fakat buraya geldikten sonra bir İzmir’li olarak gerek buradaki insanların yaşam tarzı gerek de şehrin havası bana hiç yabancılık çektirmedi, aksine evimde gibi hissettirdi desem yalan olmaz :)İlk ayımda buradaki en büyük sıkıntım benden başka erkek gönüllü bulunmadığı için kaldığım dairede yalnız olmamdı. Neyse ki bu sorun da çok uzun sürmeden kardeş ülke Azerbaycan’dan gelen gönüllü arkadaşımızın katılımıyla çözüldü. :)

Tuesday 9 February 2016

On Arrival Training in İstanbul

As part of the duties (but also pleasures) of an EVS volunteer there are some training courses, in particular the pre-departure, the on-arrival and the mid-term trainings. At the end of January 2016, I had the possibility to take part to the on-arrival one which took place in the biggest city of Turkey, of course it’s Istanbul. Basically, all the volunteers who are doing a long term EVS in the country were invited by mail to join the training; I was surprised to get to know we are about 45 volunteers. I was very excited at the idea to meet others EVS volunteers living in Turkey and I was looking forward to having an interesting exchange of experiences.

Thursday 4 February 2016

EVS'e Kısacık Bir Ara, PORTEKİZ

Eylül’ün 27'sinden beri istediğim tek şey 20 Aralık'ın gelmesiydi. Ve o gün geldi. I’m going to Turkey gençler :) Portekiz’e geleli 3 ay olmuştu. Ailemi, arkadaşlarımı, İzmir Kordon'daki o muhteşem deniz kokusunu ilk defa bu kadar çok özlediğimi hissettim. Az önce Eylül’ün 27'si dedim. Bunun sebebi ise uçak biletlerimizi o gün almış olmamızdı. Biletler alındıktan sonra daha bir heyecan bastı beni. Off nasıl geçer bu zaman diye düşünüp dururken hooop 20 Aralık oldu bile.