3.BÖLÜM / EĞİTİMLER-GÖREVLER (Bölüm 2)

KALDIĞIMIZ YERDEN DEVAM EDİYORUZ:
GÖREV ZAMANI
Eğitimlerimizi aldığımıza göre artık görev bizi bekler, kendimize 5 Tane Şehir seçtik. Bunlar; Kazanlık,Karlovo,Lovech,Plevne,Gabrova

Görevimiz : Bu şehirlerdeki İngilizce eğitim veren liselere gidip sınıflara Erasmus+,EVS hakkında bilgilendirme seminerleri yapmaktı.
KAZANLIK
İlk olarak Burgaz-Kazanlık Tren ile 3 saat süren bir yolculuktu.

Rusya'dan tekrar merhabalar

Bugün size EVS projemin liderlik okulu ile ilgili kısmından bahsetmek istiyorum. Proje kapsamında pek çok önemli toplantı, eğitim ve TV programına katıldım. İşletme ve dış ticaret mezunu olarak benim için oldukça ilginç ve yararlı bir aydı.




Ufa'nın yerel kanallarından birinde kadın girişimciliği ile ilgili bir programa konuk olarak davet edildim. Programda gelecek planlarım, Rusya pazarı hakkında görüşlerim, Türk-Rus ilişkileri ve ticaret hacmi, Evs programı ile Rusya'ya gelme sebeplerim hakkında konuştuk. Yabancı bir ülkede kendi alanımla ilgili bir programa katılmak unutulmaz bir deneyimdi.

3.BÖLÜM / EĞİTİMLER-GÖREVLER (Bölüm 1)

    Bu bölümde sizlere Burgaz’da geçirdiğim günlerden, katıldığım eğitimler ve görevli olarak gittiğim şehirlerde yaşadığımız olaylardan kısaca bahsedeceğim.

    İlk olarak arkadaşlar Burgaz’da ki günlerim her zaman ki gibi çevreyi daha iyi tanımaya çalışmakla geçiyor. Burgaz’ın çok güzel deniz kıyısında büyük bir parkı var. Ben bazı sabahlar bu parka bisiklet ile gidiyorum. (Bisiklet ile 10 dk. Uzağımızda bu park) Bisikleti parka bırakıp parkta 2-3 tur koşuyorum. Böylece sabah sporumu yapmış oluyorum.

EĞİTİM

     Arkadaşlar hayatımda unutamayacağım bir eğitim olduğunu söylemeden geçemeyeceğim. Ben Burgaz’da yaşıyorum. Eğitim Varna’daydı. Otobüs ile 2 saat 30 dakika sürdü. Bu arada arkadaşlar Bulgaristan’da Şehirler arası ulaşımın % 90’ı küçük servisler ile yapılıyor. Neyse sabah erken saatler Burgaz da ki otobüs terminaline gittim biletimi aldım. Bilet bu arada 14 leva. Burgaz’dan Varna’ya eğitime giden 2 kişiydik. Diğer arkadaşımın adı Natacha kendisi Portekizlidir.

  Eğitime Farklı ülkelerden 70 gönüllü katıldı. Bu gönüllüler; Almanya,İtalya,Fransa,Türkiye,Letonya,Litvanya,İspanya,Portekiz,Avusturya,Çek Cumhuriyeti gibi ülkelerdi. İlk gün bütün gönüllülerle tanışmaya başladım. Hem İngilizce pratik yapıyordum hem de farklı kültürleri tanıma fırsatı buluyordum.

Wroclaw : Part II - POLONYA AGH

There and back again… The city where you might find your peace : Wroclaw.
One year ago, when I decided to explore whole around the Poland, I visited Wroclaw for 3 days. During those days, I have found many interesting places to take nice photos, had unforgettable memories with my host family and tasted local meals from restaurants in Wroclaw. Honestly, I was the one who fell in love with the atmosphere. But I must put a comma to that beloved city due to my back road to Turkey.
Just after one year, luckily, I found an opportunity to live – work as an EVS Volunteer in Wroclaw. ‘Semper Avanti’ approved my application, to make me one of them in the office, working places. That EVS programme aimed to work for European integration, human rights and spesific workshops which intend to inspirate youth’s mind and make them more international. Thus, I am capable of do those missions through motivate my team-mates in Semper Avanti. Here I came, to enlight new minds! 

The culture of Bazaar - Kapalı Çarṣı

If you live in Kayseri of course you know Kapalı çarṣı, the biggest bazaar in the city. You can find every kind of goods, from shoes to phones, clothes, jewellery and so on.

Who can guess how many shops are inside? Ok, I will tell you: there are exactly 910 shops. So many! To go inside you can use 18 doors, located on the perimeter, connected by 16 roads.
When I went inside I got the feeling to be welcomed, the shops are small and roads are narrow, not like in a mall. Tradespeople inside are relaxed (in Turkish tradespeople in bazar have a different name of other sellers, they are called Esnaf). It seems to go in a little community instead of a trade place.

Kaldığımız yerden devam :)

     Bugün 9 Kasım Pazartesi. 4 gün sonra Portekiz'e geleli 2 ay olacak. Şöyle dönüp bakıyorum da ne çabuk geçmiş zaman. Oysa geldiğim ilk günü hatırlıyorum. Buraya alışamayacağım diye akıttığım gözyaşlarını..Bizim dışımızda Türk arıyordum burada. 1 tane bile görsem, vatanıma kavuşmuş gibi hissedecektim çünkü. Çok şükür ki o sıkıcı zamanları atlattım ve buraya alıştım.

        Barcelos'taki üniversitede Erasmus yapan yaklaşık 10-12 kişilik bir Türk grubuyla tanıştık. Onlar da çok sevmişler burayı ve hiç gitmek istemiyorlar. Hatta ve hatta seneye başka ülkelerde tekrardan Erasmus yapmak isteyenler bile var. Bizim burada ne için bulunduğumuzu soruyorlar. EVS diyoruz, Avrupa Gönüllü Hizmeti diyoruz fakat çoğu gencimizin bu projeden haberi bile yok. Biz de başlıyoruz anlatmaya ve EVS, Erasmus'tan daha cazip geliyo onlara. Tabiki de daha cazip çünkü, en başta okul ve sınav stresi yok. Dilini geliştirmen ve farklı kültürleri tanıma şansın, kendini kişisel olarak geliştirip eksik yönlerini tamamlama şansın daha fazla. Ve en çokta insanlara yardım ederek elde ettiğin mutluluk...Bunlar genelde EVS'in proje kapsamında olan şeyler. Mesela huzurevlerinde, çocuk yuvalarında, kreşlerde bu projeyi sürdürenler için daha büyük bir mutluluktur diye düşünüyorum ben.

Güzel anılar biriktirdik*

Lizbon, Porto, Braga derken gezmekten yazmaya fırsat bulamadım. 2 Türk grubu geldi Barcelos’a onlara rehberlik yaptık. O kadar eğlenceli ve huzurlu zamanlar geçirdik ki dünya dertlerinden arındık adeta. Birilerine yardımcı olmak, sıkıntılarını halletmek, sorularını cevapsız bırakmamak, bana her zaman huzur vermiştir. Çünkü bencil hislere kapılmama müsaade etmez diğer insanların dertleri.
Portekiz’de geçirdiğim 1 aylık süre zarfında öğrendiğim birçok konu oldu ama dikkatimde kalanları paylaşmak isterim.

Yolculuk yaptıkça dünyada ne kadar küçük bir yer kapladığımı anladım. Toz tanesi bile değilim, belki de bir hiçim sadece bir hiç. Düşünmek ve öğrenmek için bol bol zamanınız oluyor.
Gelen gruplar Sakarya'dan ve Hakkari'dendi hepsi lise öğrencisi ama kocaman kalpleri var. Bölümleri bilgisayardı, bilgisayarla ilgili şirketlere götürdük onları biz de tercüme ettik anlatılanları. Gezileri oldu, gittiğimiz şehirlerin tarihsel yapıtlarını tercüme ettik. 1 ay onlarla otelde o kadar eğlenceli zamanlar geçirdik ki gitmelerini asla istemedik. Onlarda bizi sevmiş olmalılar bir gün odamıza geldiler.

Portekiz Barcelos'tan Selamlar

Portekiz Barcelos'tan tekrardan merhabalar.



Ekim ayı için biraz geç kalmış bir yazı oldu aslında. Ama öyle dolu dolu ve eğlenceli bir ay geçirdik ki. Türkiye'den Sakarya ve Hakkari illerinden 2 grup geldi. Grup lise öğrencileri ve yanlarında rehber öğretmenlerinden oluşuyor. Her iki grubun da bölümleri Bilgisayar'dı. Barcelos'ta onlara bölümleriyle ilgili olan yerleri gezdirdik ve rehberlik yaptık. Bizim zaten proje konumuz bu. Gelen Türk gruplarına rehberlik ve çeviri yapmak. Ha çok iyi İngilizcemiz mi var? Hayır ama anladığımız kadarıyla çeviriyoruz. Çünkü EVS'te illa dil bileceksin diye bir zorunluluk yok arkadaşlar. Bunu öğrenciler ve öğretmenler de biliyor zaten, söyledik kendilerine. Ama ilk geldiğimiz günlere nazaran İngilizce'yi anlama ve konuşmamız biraz daha iyi. Zamanla daha da iyi olacak inşallah. Sonuçta 1 yıl uzun bir süre ve bizim için büyük bir avantaj.

Have you ever celebrated Halloween?

Last week I organised my first activity at IYACA Youth Center. It was the 30th of October, so Halloween was very close and I started to ask to my Turkish friends if they were going to celebrate Halloween and if it is common to dress up in Turkey. 

I was very surprised to know that Turkish people are not used to celebrate Halloween, or at least not as much as we are used to celebrate it in Europe. I had a look in many shops of Kayseri and, as a matter of the fact, almost nobody was selling Halloween’s stuff. 

Suddenly I thought it was a good choice to focus the topic of my weekly activity on Halloween. I’m very glad I introduced Halloween origins and traditions to my friends at IYACA because for most of them it was the first time to have such a celebration.