Ce Faci!!

Herkese selamlar. Ben Buğra, 23 yaşındayım.  Okulumu bitirdikten sonra dilimi geliştirmek, yeni insanlarla tanışıp yeni kültürler öğrenmek, yabancısı olduğum bir yerde kendimi keşfetmek ve en önemlisi gönüllü olarak vereceğim hizmetler ile topluma fayda sağlamak, insanların hayatına dokunmak istedim ve daha okuldan mezun olmadan önce ilgimi çeken bütün projelere başvurdum. En nihayetinde kendimi en yakın hissettiğim projeden geri dönüş aldım ve Reşita’ya geldim. Reşita’ya gelme süreci benim için sancılı geçti. Uçakla ilk baş Belgrad’a gittim ve orada gönüllülerle buluşarak bizi Reşita’ya götürecek olan şoförü bekledik. Şoförü uzun süre bekledikten sonra nihayet çantalarımızı ve bavullarımızı arabanın bagajına koyarak arabaya yerleştik ve rahat bir nefes aldık. Birkaç saat yolculuktan sonra araba arıza yaptı ve Belgrad’ın ıssız otobanında mahsur kalarak Reşita’dan gelecek olan yeni şöförü beklemeye başladık. Yaklaşık 6 saat gelecek olan yardımı beklerken sinirler de biraz gerildi ve bunun üstüne bir polis arabası yanaşarak anlam veremediğim şekilde sert müdahalelerde bulundular. En nihayetinde bütün bu olaylardan sonra gecenin bir yarısı eve ulaşmayı başardık. Şimdi o günü düşündüğümde benim için komik bir hatıra. Ertesi gün diğer gönüllülerle ve çalışanlarla tanışarak etkinliklerden, yapılan şeylerden bahsedildi. Burada yaşlılarla, engellilerle, devlet koruması altında yetişen çocuklarla, öğrencilerle, kreş öğrencileri ile eğlendirici, öğretici, bilgilendirici ve rol model olma bilincinde aktiviteler düzenlemekteyiz.  Herkes farklı kültürden olduğu için çok renkli bir ortam var ve bu farklılıklar ile bir arada olmanın beni geliştirdiğini, bana güç kattığını düşünüyorum. 1 ayın sonunda burada olmaktan büyük bir keyif aldığımı ve ileride nasıl maceralar yaşayacağımı merak ediyor, sabırsızlıkla bekliyorum.