Friday, 1 November 2024

İKİ AYDA BİR HAYAT



İzmir’in sıcak rüzgarlarını, denizin tuz kokusunu ardımda bırakarak kendimi Slovakya’nın küçük ama bir o kadarda güzel bir şehrinde buldum. Bir ESC gönüllüsü olarak ikinci ayımı tamamladım. Her şey farklı, her şey yeni; bir o kadar da heyecan verici. İtalyan, İspanyol ve Alman katılımcılarla aynı çatıyı paylaşıyorum. Farklı kültürlerden insanlarla yaşamak, başka dünyalara adım atmak gibi. Herkesin alışkanlıkları, mizah anlayışı, yemek kültürü farklı; kimi zaman zorlayıcı ama çoğu zaman keyifli.







İlk günlerde zorlandım. Alışmak kolay olmadı. İzmir’in karmaşık sokakları ve hareketliliği burada yok. Burası daha küçük, daha sakin. İlk günlerde, yeni hayatımın tadını çıkarırken, bir kaza yaşadım. Bisikletten düştüm ve dirseğimi çatlattım. Kolum üç hafta boyunca alçıda kaldı. Tek başıma işlerin üstesinden gelmek, kendi işimi görebilmek bile bir mücadeleydi. İlk anlarda başarısız hissettim, çünkü her şey gözümde büyüdü. Bir yandan alışmaya çalıştığım yeni bir ülke, yeni insanlar; bir yandan fiziksel engeller... Ama sonra fark ettim ki burada olmak, bir başıma durabilmek, yeni bir yaşama adım atmak başlı başına bir başarıydı.









İzmir’de olsam muhtemelen panikleyecek, ailemin ya da arkadaşlarımın desteğini bekleyecektim. Ama buradaki tecrübe bana, zorluklar karşısında sakin kalmayı ve kendi başıma ayakta durabilmeyi öğretti. Düştüğüm anda derin bir nefes aldım, sakin kalıp çevreme bakındım ve su isteyerek kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Hastaneye giden yolda, zorlukların beni geri adım attırmadığını, aksine beni güçlendirdiğini hissettim. Kendime inanarak, pes etmeden devam ettim.







Zor bir başlangıç yaşasam da pes etmedim. Kendime yeni hedefler koydum. Burada geçireceğim bir yıl boyunca yeni hobiler ve alışkanlıklar edinmek istiyorum. Şimdiden bu konuda küçük adımlar atıyorum, yeni şeyler öğrenmek için her fırsatı değerlendiriyorum ve elbette bol bol geziyorum. İtalya, Avusturya, Çekya ve Slovakya’da birçok şehir gördüm. Her sokak, her meydan, her kahve molası bana bir şeyler kattı. Şimdi Aralık ayı için büyük bir gezi planım var, sabırsızlıkla bekliyorum.

Bu iki ay bana ne kadar büyüdüğümü, zorluklara karşı nasıl ayakta durabildiğimi gösterdi. Yeni bir ülkeye adapte olmanın, düşmek ve yeniden kalkmanın, kendi ayaklarımın üstünde durabilmenin gururunu yaşıyorum. Yıl sonuna kadar daha ne keşifler yapacağımı, hangi yollarda kendimi bulacağımı merak ediyorum.



Naile Öykü Muslu

 

No comments:

Post a Comment